بررسی بازی Crash Bandicoot 4

بازی Crash Bandicoot ساخته ناتی داگ در اواخر دهه نود ، از جمله بازی‌هایی است که با پلی استیشن 1 وارد بازار شد. داستان این فرانچایز، پس از عرضه نسخه سوم به نوعی به پایان رسید و پرونده این فرانچایز بسته شد. تا اینکه پس از خریداری امتیاز این IP توسط اکتیویژن، شاهد آن بودیم که سه نسخه اول این سری در قالب یک عنوان مجزا برای نسل هشتم عرضه گردید.

این عرضه بسیار موفقیت آمیز بود و میلیون ها نفر که سالها قبل با این فرانچایز خاطره داشتند، به لطف حس نوستالژی هم که شده Sane Trilogy را خریداری کردند. این اتفاق گمانه زنی ها در مورد ادامه فرانچایز را بالا برد تا اینکه نهایتا به طور رسمی شاهد ادامه این فرانچایز، در قالب نسخه چهارم به نام It’s about Time بودیم.

در نسخه Crash Bandicoot 4: It's About Time جدا از تنوع تصویری ارائه شده ، توانست حس نوستالژ ای که در تسخه‌های قبلی وجود دارد را احیا کند. در این نسخه در طی بازی محیط های متفاوتی را در طی بازی تجربه می‌کنید که یکی از جذایبت‌های این نسخه به حساب می‌آید.

محیط‌ها و عناصر حاضر در آن‌ها نسخه‌ی به‌روزرسانی‌شده‌ی همان موارد دیده‌شده در بازی‌های قبلی هستند. کاراکترها صرفا طراحی مدرن و جذب‌کننده‌ای از شخصیت‌های دوست‌داشتنی قدیمی را دارند؛ دقیقا مثل موسیقی متن بازی که همزمان با خواستنی بودن در برخی بخش‌ها، قطعا باب میل همه نیست.

نگاهی به داستان بازی Crash Bandicoot 4: It's About Time :

داستان Crash Bandicoot 4: It's About Time همان‌قدر که از این مجموعه انتظار دارید، پرشده از شوخی‌ها، لحظات اغراق‌آمیز و بی‌منطقی سرگرم‌کننده‌ای است که همیشه در حاشیه قرار می‌گیرد و صرفا مقداری به جذابیت کلی تجربه‌ی بازی می‌افزاید.

«کرش بندیکوت 4» یک بازی آسان نیست و بارها و بارها مخاطب را شکست می‌دهد. به‌گونه‌ای که بعضا انقدر از غلبه بر یک چالش سخت آن به هیجان می‌آیید که می‌خواهید چند دقیقه فقط مشغول جشن گرفتن این پیروزی شوید.

شما می‌توانید این بازی را روی کنسول‌های بازی چون : PS4 Pro یا Xbox One X تجربه کنید و بر روی این کنسول‌ها هیچ مشکلی با فرم ریت نخواهید داشت. اما بازی کرش بندیت روی کنسول‌های میان‌نسلی مایکروسافت و سونی، فقط در ثانیه‌هایی محدود از فریم‌ریت ۶۰ فاصله می‌گیرد. هرچند این میزان باعث ایجاد مزاحمت برای گیمر نمی‌شود.